کانی های سیلیکاته
کانی های سیلیکاته، گروهی از کانی ها هستند، که از ترکیب شدن سیلیسیم (Si)، اکسیژن (O) و یک یا چند فلز به دست می آیند.
کانیهای سیلیکاته از کانیهای مهم و فراوان در سیاره زمین هستند و حدود ۹۰ درصد پوسته زمین از آنها تشکیل شده است. این کانیها به دو دسته سیلیکاتهای تیره (دارای آهن و منیزیم) و سیلیکاتهای روشن (بدون آهن و منیزیم) تقسیم میشوند. الیوین، پیروکسن، آمفیبول، بیوتیت، تورمالین، تالک، سرپانتین و آزبست، نمونههایی از دسته سیلیکاتهای تیره و کوارتز، گروه فلدسپات ها، موسکویت و کائولینیت، نمونههایی از دسته دوم هستند. واحد ساختاری (بنیان) این کانیها، تتراهدر SiO₄⁴⁻ است.
طبقهبندی ساختاری:
بر اساس نحوهی اتصال تتراهدرها، کانیهای سیلیکاته به دستههای زیر تقسیم میشوند:
1- نزوسیلیکاتها :(Nesosilicates) سیستم بلوری (تتراهدرها) جدا از هم
مثال: الیوین (Olivine) و زیرکن (Zircon)

2- سوروسیلیکاتها :(Sorosilicates) دو تتراهدر متصل
مثال: اپیدوت (Epidote)
3. سیکلوسیلیکاتها :(Cyclosilicates) حلقههایی از تتراهدرها
مثال: تورمالین (Tourmaline) و برل (Beryl)
4. اینوسیلیکاتها :(Inosilicates) زنجیرهای (تکزنجیرهای یا دوتایی)
تکزنجیرهای: پیروکسنها (Pyroxenes)
دوزنجیرهای: آمفیبولها (Amphiboles)
5. فیلو سیلیکاتها :(Phyllosilicates) ورقهای (صفحهای)
مثال: میکاها(Micas) ، تالک(Talc) وکلریتها (Chlorites)
6. تکتوسیلیکاتها :(Tectosilicates) چهار وجهیهای سهبعدی پیوسته
مثال: کوارتز(Quartz)، فلدسپاتها (Feldspars) و زئولیتها (Zeolites)